Geallieerde invasie
Amerikanen in Marokko
Op 8 november 1942 bereiken geallieerde soldaten onder leiding van de Amerikanen de Marokkaanse kust. Zij willen Marokko bevrijden van het pro-Duitse Franse bestuur. De sultan steunt de geallieerden. Veel van zijn onderdanen zijn blij, vooral de Joden.
Na drie dagen van hevige gevechten sluiten ook de Franse bevelhebbers zich aan bij de geallieerden. Het duurt nog maanden voordat de anti-Joodse maatregelen worden ingetrokken en alle gevangenen uit de kampen zijn bevrijd.
Geallieerde invasie
‘Om kwart voor zes ’s ochtends werd ik wakker door sirenes. Het geluid kwam van vliegtuigen. Ik liep met mijn familieleden naar het terras. Uit de lucht vielen duizenden pamfletten. Ze waren geschreven in het Frans en in het Arabisch, en bedrukt met de portretten van de Amerikaanse president Roosevelt en van generaal Eisenhower.
De tekst luidde dat de Amerikanen waren gekomen met het enige doel de gemeenschappelijke vijand te verslaan. Niet veel later hoorden we in de verte kanonschoten. Het geluid kwam steeds dichterbij. De muren van ons huis trilden ervan. Dit duurde een paar uur.’
een inwoner van Casablanca
Marokkanen in het Vrije Franse Leger
In januari 1943 besluiten de geallieerden op een conferentie in de Marokkaanse stad Casablanca om ook Marokkaanse soldaten in te zetten voor de bevrijding van Noord-Afrika en Europa. Deze Marokkaanse soldaten worden onderdeel van het Vrije Franse leger, onder leiding van generaal De Gaulle.
Dit Franse leger bestaat uit militairen die zich buiten Frankrijk verzetten tegen het pro-Duitse Franse bewind. De geallieerden verwachten veel van de 'goums', die goed kunnen vechten in berggebieden.
