Onderduik

Soestdijk en Amsterdam

"Moeder en ik werden ondergebracht in Amsterdam-Zuid. Vader en Heinz kwamen tegen betaling terecht op een zolder in Soestdijk. Ik bracht voortaan alle dagen met mijn moeder door; dagen vol warmte en liefde. Soms, heel soms, gingen we een weekend bij Vader en Heinz op bezoek. Dan reisden we zonder Jodenster op onze jas. Dat was heel gevaarlijk, maar we deden het toch.
Het onderduiken vergde veel van Vader. Hij was altijd een actieve zakenman geweest. Nu moest hij andere manieren vinden om zijn energie kwijt te kunnen."

"De heer Broeksma was ons contact bij het verzet. Ons lot lag in zijn handen, maar hij kende de risico's en wij vertrouwden hem helemaal. Regelmatig kwam hij bij Mutti en mij langs op ons onderduikadres. Dan leerde hij me Nederlands en wiskunde."

"In 1942, op zestienjarige leeftijd, schilderde Heinz deze zolder."

Schilderen en dichten

"Hij begon te schilderen; portretten en landschappen. Als wij op bezoek waren ging Moeder voor hem poseren. Vader ging ook dichten. Met een verlegen glimlach las hij ons zijn gedichten voor. We kenden deze creatieve en gevoelige kant van Vader niet. Het werd wel duidelijk van wie Heinz zijn gaven had. Hij hongerde naar kennis; las veel en leerde zichzelf Italiaans. Hij schreef gedichten vol betekenis én hij bleek een getalenteerd schilder. Ik vond zijn schilderijen prachtig."

Stiekem op bezoek

"Deze ansichtkaart stuurde mijn moeder aan mevrouw De Bruin om onze komst naar Soestdijk te bevestigen. Er zijn schuilnamen gebruikt. De tekst luidt: Beste Gre, Ik zal mijn best doen om om een uur of acht bij jullie te zijn. Tot ziens, je Annie."