Nanning van Foreest

Vanuit https://nl.wikipedia.org/wiki/Nanning_van_Foreest_(1914-1945): Nanning van Foreest was de enige zoon van jhr. Herpert van Foreest en Alida Petronella Beets, nakomelinge van de auteur en hoogleraar Nicolaas Beets. Hij had drie zusters. Zijn vader was directeur van de zwavelzuurfabriek Ketjen en zijn ouders woonden aan de Koninginneweg en later in de Johannes Verhulststraat in Amsterdam. Toen opa Van Foreest overleed, verhuisde het gezin naar huis Nijenburg in Heiloo, waar Nanning van Foreest als kind al bij zijn grootouders logeerde. ... Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, was Nanning van Foreest attaché bij het Nederlands consulaat in Parijs. In 1940 overleed plotseling zijn vader, waardoor hij naar Nijenburg terugkeerde. Daar werd onderdak geboden aan talrijke onderduikers. Foto (tekening van Graadt van Roggen) en text van:  Jaap de Graaf & Josta de Graaf-Gieltjes, _Heiloo.  Een dorp in oorlogstijd_ (2011), p. 278. Nanning van Foreest was na de dood van zijn vader in 1940 op Nijnburg komen wonen, daarvoor woonde hij in Parijs.  Tijdens zijn verblijf op Nijenburg heeft hij plannen ontwikkeld om met een aantal andere jongemannen naar Engeland uit te wijken, voor dat doel werd in de stal van Nijenburg een motorvlet in gereedheid gebracht.  Nadat pogingen om bij Petten uit te varen waren mislukt, werd de vlet in 1943 per binnenvaartschip in het geheim naar de Nieuwe Maas gebracht.  Met acht man aan boord [Van Foreest, Max Boogaerdt, Wim Werumeus Buning (stuurman), Pieter Kien, Roel Kruizinga, Erik Cornelis Scheffer, Dolf de Vries en Theo Vrins] gingen zij in het donker aan boord en voeren via het Haringvliet de Noordzee op.  Onmiddellijk kregen zij te maken met tegenslagen, steeds slechter wordend weer, zeeziekte, een uitgevallen motor. De volgende ochtend waren zij een gemakkelijke prooi voor de Duitse kustpatrouille.  In eerste instantie zijn de opvarenden naar kamp Vught gebracht, vervolgens in Amersfoort gevangen gezet.  Het was het begin van een martelgang door nazikampen.  Vught, Amersfoort, Natzweiler, Dauchau en ten slotte Mauthausen, waar Nanning op 16 september 1944 aankwam als Nacht und Nebel-gevangene en vanwaar hij werd doorgestuurd naar nevenkamp Ebensee. Het was het tekentalent dat hem in de kampen soms enigzins hielp. In ruil voor portretten van medegevangenen en bewakers wist hij van tijd tot tijd wat extra eten te krijgen, totdat hij tenslotte in maart 1945, op of omstreeks de vierde van de maand, in Kommando Sankt Valintin bezweek. Hij was 30 jaar. De naam Nanning van Foreest staat vermeld op de Erelijst van hen die hun leven voor hun land hebben gegeven en op het vijfluik op de Erebegraafplaat in Loenen dat is gewijd aan de om het leven gekomen Engelandvaarders. Van de zeven mede-Engelandvaarders overleefden slecht drie de concentratiekampen.