Hendrik Knoester

Hendrik (Henk) Knoester werkt in Vlaardingen op scheepswerf de Jong voor het uitbreken van de oorlog. Als in 1939 Nederland zijn troepen mobiliseert wordt Henk Knoester bij zijn onderdeel, Artillerie, opgeroepen en hij diende tijdens de Meidagen van 1940. Na zijn demobilisatie was de vrijgezelle Henk Knoester een van de eerste verzetsmensen in de regio Rotterdam en eind 1940 werd de verzetsgroep De Geuzen gevormd. Hij wordt echter door verraad van een infiltrant in de verzetsgroep op 7-8-1942 opgepakt en na een uitputtend verhoor was de aanklacht Feindbeguenstigung, wat zoveel inhield als spionage/sabotage/wapenbezit. Het proces werd gevoerd door het Luftwaffegericht in de Gansstraat in Utrecht. De uitspraak tegen Knoester luidde Abgetrennt, hetgeen zoveel betekende als verdwijnen in de concentratie kampen. Op 27 oktober 1943 belandde hij in K.L. Natzweiler waar hij onder gevangenen nummer 05647 als Nacht und Nebelhaeftling gevangen werd gezet. Henk Knoester valt onder het onder het zogenaamde Nacht- und Nebelerlaẞ. Nacht und Nebel was een speciale strafklasse die de 'Chef des Oberkommando der Wehrmacht' veldmaarschalk Wilhelm Keitel in opdracht van Adolf Hitler tijdens de Tweede Wereldoorlog liet instellen om verzetsmensen spoorloos te laten verdwijnen. Als de geallieerde troepen in september 1944 de Elzas en het kamp Natzweiler naderen, wordt door de SS besloten het kamp te ontruimen. Henk Knoester gaat weer op transport en komt op 6 september 1944 aan in K.L. Dachau, geregistreerd onder nummer 101195. Hier maakt hij de bevrijding door de Amerikaanse troepen mee op 29-4-1945. Na zijn terugkeer uit Dachau heeft hij zijn werk bij de scheepswerf als monteur weer hervat. Hij is getrouwd met Lenie de Gast vader van een dochter en is na een lang ziekbed is deze verzetsman van het eerste uur in 1994 overleden.