Ga direct naar de hoofdnavigatie Ga naar de hoofdinhoud Ga direct naar de hoofdnavigatie Ga direct naar zoeken

Arie Adrianus van Soest

Amsterdam Politiek 100916

Geboren

8 okt. 1918
Hanwell (Verenigd Koninkrijk)

Aankomst

6 sep. 1944
Dachau

Bevrijd

Dachau
29 apr. 1945

Aanvullingen

g.m.gase@gmail.com op 28 feb. 2019
volle nicht [via mijn moeder anna van soest] van mijn lievelingsoom Arie van Soest zou ik graag in kontakt komen met T. Groen bij voorbaat dank, vr gr Truus Gase Entrepotdok 41 1018 AD Amsterdam
Ricardo van Soest op 24 nov. 2016
Arie van Soest: Biografie Arie van Soest is in 1918 geboren in Hanwell, Engeland. Door een fout van de Engelse burgerlijke stand heette hij officieel Arie Adrujanus. Zijn vader was halverwege de 1e Wereldoorlog met zijn gezin naar Engeland vertrokken om daar te werken. Toen vader van Soest er actief werd voor de socialistische beweging, werden ze Engeland uitgezet! Arie groeide verder op in Amsterdam, ging boksen en werd automonteur. Eind 1940 ging hij de ondergrondse Nieuwsbrief van Pieter ’t Hoen verspreiden die wat later overging in de krant Het Parool. Zonder toestemming van de bezetter drukken en verspreiden van een krant was gevaarlijk werk in oorlogstijd. Want de Nazi’s wilden alleen hun eigen gecensureerde nieuws gepubliceerd hebben. Op een gegeven moment, het was inmiddels september 1941, vertelde men Arie dat hun groep (de groep Addicks), verraden was en dook hij onder. Na een paar weken leek de kust weer veilig en ging hij weer onder zijn moeders dak slapen. Meteen die eerste nacht, op 12 november 1941, werd hij door de SD van zijn bed gelicht en gearresteerd. In afwachting van zijn proces zat hij in verschillende gevangenissen o.a. in Amsterdam en sinds 31-3-42 in Scheveningen. Daarna in kamp Amersfoort. Er waren veel “Paroolmensen” opgepakt en er kwamen er 23 voor de rechtbank in Utrecht. Tijdens het proces dat op 14 december 1942 begon, werden 16 van hen ter dood veroordeeld en voor Arie en 5 anderen was de uitspraak “abgetrennt”. Dus afgevoerd als politieke gevangene naar concentratiekampen. Na nog enige tijd gevangenschap in de kampen Amersfoort en Vught werd hij overgebracht naar KZ Natzweiler, gelegen op een berghelling in de Elzas. Met nog 42 andere Nederlandse gevangenen kwam hij daar aan op 11 juli 1943. In het Natzweiler Nummernbuch stond hij ingeschreven als nummer 4446. Arie kwam onder andere in de beruchte “Steinbruch” te werken, de steengroeve buiten het kamp waar het rode graniet gedolven werd. Op de website van het NIOD valt het volgende te lezen: Voor zover bekend is Arie van Soest de enige geweest die in een vlaag van pure woede een kapo te lijf is gegaan. Het is dankzij de hulp van zijn kampvrienden dat hij het overleefde. In 2003 zei hij daarover het volgende: ‘Gert Nales heeft mijn leven gered door me in het Revier op te nemen. Als ik naar de steengroeve terug had gemoeten, had ik het niet overleefd. Dan was ik alsnog doodgeslagen.’ Toch is Arie zelfs vrijwillig nog teruggegaan om in de steengroeve te werken. Hij was een groot bewonderaar van een van zijn medekampgenoten, de SDAP intellectueel en senator H.B. “Stuuf” Wiardi Beckman. Toen het gerucht de ronde deed dat de, toen 40 jarige Stuuf, er door het onmenselijk zware werk in de steengroeve onderdoor dreigde te gaan, zocht men iemand die Wiardi Beckman’s plaats wilde innemen in de werkploeg. Arie was daartoe bereid. Helaas overleed Wiardi Beckman alsnog op 15 maart 1945 in Dachau. In augustus 1944 naderden de geallieerden het kamp Natzweiler-Struthof. Op 5 september 1944 werd Arie samen met zijn overgebleven kampgenoten overgebracht naar KL Dachau. Het kamp waar mede door overbevolking en ziektes het bestaan onvoorstelbaar zwaar was. In nevenkamp Allau werd Arie, door de verschrikkelijke omstandigheden volgens eigen zeggen tot een zombie. Echter, ondanks alle verschrikkingen, vlektyfus en honger werd hij met de andere overlevenden op 29 mei 1945 door de Amerikanen bevrijd. Het bleek niet makkelijk om naar Nederland terug te reizen. De hulp uit het moederland moest door de reeds teruggekeerde kampgenoten grotendeels zelf worden georganiseerd. In juni kwam Arie weer bij zijn moeder in Amsterdam terug. “Ik zag mijn moeder voor het eerst in jaren huilen, toen ze Arie uit de auto zag stappen”, vertelde zijn zuster Truus Schutte-van Soest later. De gebeurtenissen in Natzweiler en Dachau zijn voor Arie altijd een belangrijk deel van zijn leven gebleven. Evenals zijn oud-kampgenoten. Actief voor de Natzweilers, de Stichting 1940-1945 en de Vereniging van Ex Politieke Gevangenen, ontving hij het verzetskruis en in 2000 werd hij benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau. Op 90 jarige leeftijd overleed hij op 3 mei 2009 in zijn woonplaats Zoetermeer. Alles was al klaar voor de herdenking op de Dam een dag later. De grote (192cm), stevige kaars bleek dus even te vroeg opgebrand…
T. Groen op 9 jul. 2015
Op https://nl.wikipedia.org/wiki/Arie_van_Soest staat een korte biografie van Arie van Soest

Uw aanvulling

Email en telefoonnummer zullen niet openbaar worden gemaakt. Als er mensen zijn die met u in contact willen komen naar aanleiding van uw aanvulling dan kan het Verzetsmuseum u daarvan op de hoogte stellen. U bepaalt zelf of u daarop in wilt gaan.

*
Het Verzetsmuseum wil benadrukken dat opname in het digitaal monument geen eerbetoon inhoudt. De doelstelling van het monument is om een zo compleet mogelijke lijst samen te stellen van alle Nederlanders die in Dachau gevangen hebben gezeten. De genoemde bevrijdingsdatum en -plaats zijn gebaseerd op de naoorlogse kampadministratie. De werkelijke plaats en datum kunnen hiervan afwijken. ´Vrijgelaten´ betekende uitschrijving uit het concentratiekamp. Soms mocht de persoon naar huis. Maar meestal volgde arbeidsinzet in Duitsland en soms overbrenging naar een gevangenis.
Verzetsmuseum Amsterdam behoudt zich het recht voor uw aanvulling te redigeren.